-
1 confinis
con-fīnis (access. form confīnĭus, a, um, Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K.; Schol. Juv. 14, 151; Front. Pol. p. 144 Goes.), e, adj., bordering one upon another, bordering on, adjoining, contiguous (class. in prose and poetry, but not in Cic.).I.Prop.(α).Absol.:(β).fundi,
Varr. R. R. 1, 16, 1; Dig. 10, 1, 4, § 8:in confinem agrum,
Liv. 4, 49, 4:templa,
Ov. A. A. 1, 87.—With dat.: confines erant hi Senonibus, * Caes. B. G. 6, 3:B.regio confinis Illyrico,
Liv. 45, 29, 9:uti quisque potentiori confinis erat,
Sall. J. 41, 8:gens confinis Cappadociae,
Nep. Dat. 4, 1; Curt. 6, 5, 11:Mauri Atlanti,
Plin. 13, 15, 29, § 91:caput collo,
Ov. M. 1, 718:litora prato,
id. ib. 13, 924:fons fundo,
Dig. 8, 3, 20, § 2.—Subst.1.confīnis, is, m., a neighbor, Dig. 18, 1, 35, § 8; Mart. 2, 32; Lact. 5, 2, 3.—2.confīne, is, n., that which borders upon, a boundary, border, confine, neighborhood:II.mundi labentis,
Luc. 6, 649:papillae,
Val. Fl. 6, 374.—Trop., nearly related, nearly like, similar (mostly postAug.;esp. freq. in Quint.): pervenire ad confinium genus ejus generis (orationis),
Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K. (al. confine).— With dat.:confinia carmina studio vestro,
Ov. P. 2, 5, 71:vitia virtutibus,
Sen. Ep. 120, 8:confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata,
Quint. 9, 2, 92; so id. 5, 11, 21; 6, 3, 88 al.; Symm. Ep. 10, 1. -
2 confinis
Iconfinis, confine ADJpertaining to boundaries; boundary-, border-IIconfinis, confine ADJadjoining, contiguous/having a common boundary; closely connected, allied, akin -
3 Turdus migratorius confinis
ENG San Lucas robin -
4 confine
boundary, border, border-line; confine, neighborhood (L+S) -
5 confine
con-fīnis (access. form confīnĭus, a, um, Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K.; Schol. Juv. 14, 151; Front. Pol. p. 144 Goes.), e, adj., bordering one upon another, bordering on, adjoining, contiguous (class. in prose and poetry, but not in Cic.).I.Prop.(α).Absol.:(β).fundi,
Varr. R. R. 1, 16, 1; Dig. 10, 1, 4, § 8:in confinem agrum,
Liv. 4, 49, 4:templa,
Ov. A. A. 1, 87.—With dat.: confines erant hi Senonibus, * Caes. B. G. 6, 3:B.regio confinis Illyrico,
Liv. 45, 29, 9:uti quisque potentiori confinis erat,
Sall. J. 41, 8:gens confinis Cappadociae,
Nep. Dat. 4, 1; Curt. 6, 5, 11:Mauri Atlanti,
Plin. 13, 15, 29, § 91:caput collo,
Ov. M. 1, 718:litora prato,
id. ib. 13, 924:fons fundo,
Dig. 8, 3, 20, § 2.—Subst.1.confīnis, is, m., a neighbor, Dig. 18, 1, 35, § 8; Mart. 2, 32; Lact. 5, 2, 3.—2.confīne, is, n., that which borders upon, a boundary, border, confine, neighborhood:II.mundi labentis,
Luc. 6, 649:papillae,
Val. Fl. 6, 374.—Trop., nearly related, nearly like, similar (mostly postAug.;esp. freq. in Quint.): pervenire ad confinium genus ejus generis (orationis),
Auct. Her. 4, 11, 16 B. and K. (al. confine).— With dat.:confinia carmina studio vestro,
Ov. P. 2, 5, 71:vitia virtutibus,
Sen. Ep. 120, 8:confinia sunt his celebrata apud Graecos schemata,
Quint. 9, 2, 92; so id. 5, 11, 21; 6, 3, 88 al.; Symm. Ep. 10, 1. -
6 confinium
confīnĭum, ii, n. [confinis], a confine, common boundary, limit, border (of lands;I.on the contr., vicinitas, of houses,
Dig. 10, 1, 4; class. in prose and poetry; most freq. after the Aug. per.; in Cic. perh. only once; not in Quint.).Prop.(α).Sing.:(β).in confinio consitus ager,
Varr. R. R. 1, 16, 6; id. L. L. 5, § 74 Müll.; Caes. B. G. 5, 24; Liv. 33, 3, 8; 37, 23, 1; Tac. H. 4, 72; id. G. 3 al.:ad confinium,
Plin. 6, 9, 10, § 27:per confinium,
id. 6, 9, 10, § 28:ex confinis,
id. 12, 20, 44, § 98:ad usque confinium cervicis,
App. M. 4, p. 149, 11.—Plur.:II.vicinitatibus et confiniis,
Cic. Off. 2, 18, 64.— More freq. in nom. and acc. confinia, Ov. M. 12, 40; 14, 7 al.; Luc. 3, 275 et saep.—Trop., neighborhood, nearness, close connection.(α).Sing.:(β).in quam arto salutis exitiique fuerimus confinio,
Vell. 2, 124, 2; so,boni malique,
Col. 3, 5, 2:breve artis et falsi,
Tac. A. 4, 58:nullum vitiorum (et virtutum),
Plin. Pan. 4, 5.—Plur., confines, boundaries:confinia lucis, noctis,
Ov. M. 7, 706; 4, 401; 13, 592; id. F. 5, 187; Tib. 4, 1, 70:virtutum,
Gell. 1, 2, 4. -
7 cōnfīnium
cōnfīnium ī, n [confinis], a confine, common boundary, limit, border: Treverorum, Cs.: Germaniae Raetiaeque, Ta.: in vicinitatibus et confiniis aequus, in questions of: triplicis confinia mundi, O.—Fig., a confine, boundary: breve artis et falsi, Ta.—Usu. plur: lucis, noctis, dawn, O.: cum luce dubiae noctis, i. e. twilight, O.: mensum, O.: mortis, Tb.* * *common boundary (area); border, limit; proximity/nearness/neighborhood -
8 adfinis
af-fīnis (better adf-), e, adj. (abl. adfini, Cic. de Or. 1, 15, 66;I.once adfine,
Ter. Hec. 5, 3, 9; cf. Schneid. Gram. II. 222).Lit., that is neighboring or a neighbor to one (ADFINES: in agris vicini, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.), bordering on, adjacent, contiguous:II.gens adfinis Mauris, = confinis,
Liv. 28, 17:saevisque adfinis Sarmata Moschis,
Luc. 1, 430; also, near by family relationship, allied or related to by marriage, kêdesteis; and subst., a relation by marriage (opp. consanguinei, sungeneis), as explained by Modestin. Dig. 38, 10, 4:adfines dicuntur viri et uxoris cognati. Adfinium autem nomina sunt socer, socrus, gener, nurus, noverca, vitricus, privignus, privigna, glos, levir, etc.: ego ut essem adfinis tibi, tuam petii gnatam, Att. ap. Paul. ex Fest. s. v. numero, p. 170 Müll. (Trag. Rel. p. 201 Rib.): Megadorus meus adfinis,
my son-in-law, Plaut. Aul. 3, 4, 14; Ter. Heaut. 5, 1, 63:tu me, adfinem tuum, repulisti,
Cic. Red. in Sen. 7: ex tam multis cognatis et adfinibus, id. Clu. 14; id. ad Quir. 5:Caesarem ejus adfinem esse audiebant, Auct. B. Afr. 32: quanto plus propinquorum, quo major adfinium numerus,
Tac. G. 20, 9:per propinquos et adfines suos,
Suet. Caes. 1:adfinia vincula,
Ov. P. 4, 8, 9.—Fig., partaking, taking part in, privy to, sharing, associated with; constr. with dat. or gen.; in Pac. with ad: qui sese adfines esse ad causandum volunt, Pac.ap.Non. 89, 11 (Trag. Rel. p. 80 Rib.):publicis negotiis adfinis, i. e. implicitus, particeps,
taking part in, Plaut. Trin. 2, 2, 55; Ter. Heaut. 2, 1, 1:duos solos video adfines et turpitudini judicari,
Cic. Clu. 45:huic facinori,
id. Cat. 4, 3:culpae,
id. Rosc. Am. 7, 18; id. Inv. 2, 44, 129; 2, 10:noxae,
Liv. 39, 14. -
9 affinis
af-fīnis (better adf-), e, adj. (abl. adfini, Cic. de Or. 1, 15, 66;I.once adfine,
Ter. Hec. 5, 3, 9; cf. Schneid. Gram. II. 222).Lit., that is neighboring or a neighbor to one (ADFINES: in agris vicini, Paul. ex Fest. p. 11 Müll.), bordering on, adjacent, contiguous:II.gens adfinis Mauris, = confinis,
Liv. 28, 17:saevisque adfinis Sarmata Moschis,
Luc. 1, 430; also, near by family relationship, allied or related to by marriage, kêdesteis; and subst., a relation by marriage (opp. consanguinei, sungeneis), as explained by Modestin. Dig. 38, 10, 4:adfines dicuntur viri et uxoris cognati. Adfinium autem nomina sunt socer, socrus, gener, nurus, noverca, vitricus, privignus, privigna, glos, levir, etc.: ego ut essem adfinis tibi, tuam petii gnatam, Att. ap. Paul. ex Fest. s. v. numero, p. 170 Müll. (Trag. Rel. p. 201 Rib.): Megadorus meus adfinis,
my son-in-law, Plaut. Aul. 3, 4, 14; Ter. Heaut. 5, 1, 63:tu me, adfinem tuum, repulisti,
Cic. Red. in Sen. 7: ex tam multis cognatis et adfinibus, id. Clu. 14; id. ad Quir. 5:Caesarem ejus adfinem esse audiebant, Auct. B. Afr. 32: quanto plus propinquorum, quo major adfinium numerus,
Tac. G. 20, 9:per propinquos et adfines suos,
Suet. Caes. 1:adfinia vincula,
Ov. P. 4, 8, 9.—Fig., partaking, taking part in, privy to, sharing, associated with; constr. with dat. or gen.; in Pac. with ad: qui sese adfines esse ad causandum volunt, Pac.ap.Non. 89, 11 (Trag. Rel. p. 80 Rib.):publicis negotiis adfinis, i. e. implicitus, particeps,
taking part in, Plaut. Trin. 2, 2, 55; Ter. Heaut. 2, 1, 1:duos solos video adfines et turpitudini judicari,
Cic. Clu. 45:huic facinori,
id. Cat. 4, 3:culpae,
id. Rosc. Am. 7, 18; id. Inv. 2, 44, 129; 2, 10:noxae,
Liv. 39, 14. -
10 confinalis
confīnālis, e, adj. [confinis], pertaining to boundaries, boundary-:lineae, Auct. Limit. p. 310 Goes.: populi,
bordering, Cassiod. Var. 7, 4. -
11 confinius
confīnĭus, a, um, adj., v. confinis init. -
12 finitimi
fīnĭtĭmus or fīnĭtŭmus, a, um, adj. [finis; cf. maritimus], bordering upon, adjoining, neighboring (class.; syn.: vicinus, confinis, conterminus, contiguus, continens).I.Lit.A.Adj.(α).With dat.:(β).sumus enim finitimi Atinatibus,
Cic. Planc. 9, 22:Galli Belgis,
Caes. B. G. 2, 2, 3:homines bellicosi locis patentibus,
id. ib. 1, 10, 2: regnum Ariobarzanis vestris vectigalibus, Cic. de lmp. Pomp. 2, 5:aër mari,
id. N. D. 2, 39, 101:latus Boreae,
i. e. bordering upon the north, northern, Hor. C. 3, 24, 38.—Absol.:B.Romanos ea loca finitimae provinciae adjungere,
Caes. B. G. 3, 2 fin.:Marsi,
Hor. Epod. 16, 3:bellum,
Caes. B. C. 2, 38, 1; cf. Ov. Tr. 4, 10, 111:civitates,
Liv. 1, 32, 2.—Subst.: fīnĭtĭmi, ōrum, m., neighbors:II. (α).bella cum finitimis felicissime multa gessit,
Cic. Rep. 2, 9; cf.:finitimi ac vicini,
id. Sull. 20, 58; id. de Imp. Pomp. 4, 9; Caes. B. G. 1, 2, 4; 1, 5, 4; 2, 16, 2 et saep. —With dat.:(β).unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut audacia, quae fidentiae finitima est,
Cic. Inv. 2, 54, 165; cf. id. de Or. 2, 44, 185:metus aegritudini,
id. Tusc. 4, 30, 64:falsa veris,
closely allied, id. Ac. 2, 21, 68:deterrimum genus optimo,
id. Rep. 1, 42:consensus principum administrationi,
id. ib. 1, 28:poëta oratori,
id. de Or. 1. 16, 70; cf.:historia huic generi,
id. Or. 20, 66:Autronii nomen finitimum maxime est hujus periculo et crimini,
is very closely connected with, id. Sull. 25, 71.—Absol.:illa, quae propinqua videntur et finitima esse,
Cic. Inv. 2, 54, 165:artium studiorumque quasi finitima vicinitas,
id. Brut. 42, 156:finitimum malum,
id. Rep. 1, 28. -
13 finitimus
fīnĭtĭmus or fīnĭtŭmus, a, um, adj. [finis; cf. maritimus], bordering upon, adjoining, neighboring (class.; syn.: vicinus, confinis, conterminus, contiguus, continens).I.Lit.A.Adj.(α).With dat.:(β).sumus enim finitimi Atinatibus,
Cic. Planc. 9, 22:Galli Belgis,
Caes. B. G. 2, 2, 3:homines bellicosi locis patentibus,
id. ib. 1, 10, 2: regnum Ariobarzanis vestris vectigalibus, Cic. de lmp. Pomp. 2, 5:aër mari,
id. N. D. 2, 39, 101:latus Boreae,
i. e. bordering upon the north, northern, Hor. C. 3, 24, 38.—Absol.:B.Romanos ea loca finitimae provinciae adjungere,
Caes. B. G. 3, 2 fin.:Marsi,
Hor. Epod. 16, 3:bellum,
Caes. B. C. 2, 38, 1; cf. Ov. Tr. 4, 10, 111:civitates,
Liv. 1, 32, 2.—Subst.: fīnĭtĭmi, ōrum, m., neighbors:II. (α).bella cum finitimis felicissime multa gessit,
Cic. Rep. 2, 9; cf.:finitimi ac vicini,
id. Sull. 20, 58; id. de Imp. Pomp. 4, 9; Caes. B. G. 1, 2, 4; 1, 5, 4; 2, 16, 2 et saep. —With dat.:(β).unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut audacia, quae fidentiae finitima est,
Cic. Inv. 2, 54, 165; cf. id. de Or. 2, 44, 185:metus aegritudini,
id. Tusc. 4, 30, 64:falsa veris,
closely allied, id. Ac. 2, 21, 68:deterrimum genus optimo,
id. Rep. 1, 42:consensus principum administrationi,
id. ib. 1, 28:poëta oratori,
id. de Or. 1. 16, 70; cf.:historia huic generi,
id. Or. 20, 66:Autronii nomen finitimum maxime est hujus periculo et crimini,
is very closely connected with, id. Sull. 25, 71.—Absol.:illa, quae propinqua videntur et finitima esse,
Cic. Inv. 2, 54, 165:artium studiorumque quasi finitima vicinitas,
id. Brut. 42, 156:finitimum malum,
id. Rep. 1, 28. -
14 finitumus
fīnĭtĭmus or fīnĭtŭmus, a, um, adj. [finis; cf. maritimus], bordering upon, adjoining, neighboring (class.; syn.: vicinus, confinis, conterminus, contiguus, continens).I.Lit.A.Adj.(α).With dat.:(β).sumus enim finitimi Atinatibus,
Cic. Planc. 9, 22:Galli Belgis,
Caes. B. G. 2, 2, 3:homines bellicosi locis patentibus,
id. ib. 1, 10, 2: regnum Ariobarzanis vestris vectigalibus, Cic. de lmp. Pomp. 2, 5:aër mari,
id. N. D. 2, 39, 101:latus Boreae,
i. e. bordering upon the north, northern, Hor. C. 3, 24, 38.—Absol.:B.Romanos ea loca finitimae provinciae adjungere,
Caes. B. G. 3, 2 fin.:Marsi,
Hor. Epod. 16, 3:bellum,
Caes. B. C. 2, 38, 1; cf. Ov. Tr. 4, 10, 111:civitates,
Liv. 1, 32, 2.—Subst.: fīnĭtĭmi, ōrum, m., neighbors:II. (α).bella cum finitimis felicissime multa gessit,
Cic. Rep. 2, 9; cf.:finitimi ac vicini,
id. Sull. 20, 58; id. de Imp. Pomp. 4, 9; Caes. B. G. 1, 2, 4; 1, 5, 4; 2, 16, 2 et saep. —With dat.:(β).unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut audacia, quae fidentiae finitima est,
Cic. Inv. 2, 54, 165; cf. id. de Or. 2, 44, 185:metus aegritudini,
id. Tusc. 4, 30, 64:falsa veris,
closely allied, id. Ac. 2, 21, 68:deterrimum genus optimo,
id. Rep. 1, 42:consensus principum administrationi,
id. ib. 1, 28:poëta oratori,
id. de Or. 1. 16, 70; cf.:historia huic generi,
id. Or. 20, 66:Autronii nomen finitimum maxime est hujus periculo et crimini,
is very closely connected with, id. Sull. 25, 71.—Absol.:illa, quae propinqua videntur et finitima esse,
Cic. Inv. 2, 54, 165:artium studiorumque quasi finitima vicinitas,
id. Brut. 42, 156:finitimum malum,
id. Rep. 1, 28. -
15 habitantes
hăbĭto, āvi, ātum, 1 ( gen. plur. of the part. pres. habitantum, Ov. M. 14, 90), v. freq. a. and n. [habeo].I.In gen., to have frequently, to be wont to have (anteclass. and very rare): epicrocum, Varr. ap. Non. 318, 25:II.comas,
id. ib. 27.—In partic., to have possession of, to inhabit a place; and more freq. neut., to dwell, abide, reside, live anywhere (the class. signif. of the word; cf.: colo, incolo, commoror).A.Lit.1.Act.:2.centum urbes habitant magnas,
Verg. A. 3, 106:silvas,
id. E. 6, 2:hoc nemus, hunc collem (deus),
id. A. 8, 352:humiles casas,
id. E. 2, 29:terras,
Ov. H. 1, 66; id. M. 1, 195:pruinas,
Val. Fl. 2, 177:locum,
Tac. Agr. 11; cf. Liv. 5, 51, 3. — Pass.:colitur ea pars (urbis) et habitatur frequentissime,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 119; cf. Quint. 1, 4, 28:arx procul iis, quae habitabantur,
Liv. 24, 3, 2:applicata colli habitatur colonia Corinthus,
Plin. 4, 4, 5, § 11; 5, 7, 7, § 42:Scythiae confinis est regio habitaturque pluribus vicis,
Curt. 8, 2, 14:nobis habitabitur orbis Ultimus,
Ov. Tr. 1, 1, 127:tellus Bistoniis habitata viris,
id. M. 13, 430; cf.:nec patria est habitata tibi,
id. Tr. 5, 3, 21; Sil. 2, 654:raris habitata mapalia tectis,
Verg. G. 3, 340; cf.:(agellus) habitatus quinque focis,
Hor. Ep. 1, 14, 2:campi olim uberes magnisque urbibus habitati,
Tac. H. 5, 7:quae sit tellus habitanda (sibi), requirit,
Ov. M. 3, 9; cf.:cesserunt nitidis habitandae piscibus undae,
id. ib. 1, 74:habitandaque fana Apris reliquit et rapacibus lupis,
Hor. Epod. 16, 19:proavis habitatas linquere silvas,
Juv. 15, 152.—Neutr.:B.in illisce habitat aedibus Amphitruo,
Plaut. Am. prol. 97; cf.:cujus hic in aediculis habitat decem, ut opinor, milibus,
Cic. Cael. 7, 17:in gurgustio,
id. N. D. 1, 9, 22:in via,
on the high-road, id. Phil. 2, 41, 106:in Sicilia,
id. Verr. 2, 3, 41, § 95:in arboribus (aves),
Plin. 18, 35, 87, § 363:Lilybaei,
Cic. Verr. 2, 4, 18, § 38:lucis opacis,
Verg. A. 6, 673:vallibus imis,
id. ib. 3, 110:casa straminea,
Prop. 2, 16 (3, 8), 20; cf.:sub terra habitare,
Cic. N. D. 2, 37, 95:apud aliquem,
id. Ac. 2, 26, 115; cf. id. Brut. 90, 309; id. Cael. 21, 51; id. Clu. 12, 33; id. Verr. 2, 2, 34, § 83:cum aliquo,
id. ib. 2, 1, 25, §64: cum illa apud te,
Ter. Phorm. 5, 7, 41.— Absol.:triginta milibus dixistis eum habitare,
Cic. Cael. 7, 17; cf.:nunc si quis tanti (i. e. sex milibus) habitet,
Vell. 2, 10, 1:bene,
to have a good habitation, Nep. Att. 13; so,dum sic ergo habitat Cetronius,
so splendidly, Juv. 14, 92:avecta est peregre hinc habitatum,
Plaut. Cist. 2, 3, 37; cf.:is habitatum huc commigravit,
id. Trin. 4, 3, 77; and:rus habitatum abii,
Ter. Hec. 2, 1, 27:commorandi natura deversorium nobis, non habitandi locum dedit,
Cic. de Sen. 23, 84:habitandi causa,
Caes. B. C. 3, 112, 8.—Part. as subst.: hăbĭtantes, ium, the inhabitants: numquam tecta subeamus: super habitantes aliquando procumbunt, Quint. 2, 16, 6; Ov. M. 14, 90:oppidum valetudine habitantium infame,
Mel. 1, 16, 1:ad occasum,
Plin. 2, 70, 82, § 180.— Pass. impers.:vides, habitari in terra raris et angustis in locis, et in ipsis quasi maculis, ubi habitatur, vastas solitudines interjectas,
Cic. Rep. 6, 19:habitari ait Xenophanes in luna,
that the moon is inhabited, id. Ac. 2, 39, 123:vicorum, quibus frequenter habitabatur,
Liv. 2, 62, 4.—Transf., to stay, remain, dwell, or keep in any place; to keep to, dwell upon a thing (a favorite expression with Cicero):cum iis, qui in foro habitarunt, de dignitate contendas?
Cic. Mur. 9, 21; cf.:habitare in Rostris,
id. Brut. 89, 305:in subselliis,
id. de Or. 1, 62, 264; cf.also: in oculis,
to be always in public, id. Planc. 27, 66:illi qui hoc solum colendum ducebant, habitarunt in hac una ratione tractanda,
id. de Or. 2, 38, 160:in bonis haerebit et habitabit suis,
to dwell upon, id. Or. 15, 49; cf. id. de Or. 2, 72, 292:qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
id. Fin. 2, 28, 92:cum his habitare pernoctareque curis (i. e. studiis)!
id. Tusc. 5, 24, 69:quorum in vultu habitant oculi mei,
id. Phil. 12, 1, 2:animus habitat in oculis,
Plin. 11, 37, 54, § 145; cf.:mens ibi (in corde) habitat,
id. 11, 37, 69, § 182:qui tibi (Amori) jucundumst, siccis habitare medullis,
Prop. 2, 11 (3, 3), 17:peregrinatus est hujus animus in nequitia, non habitavit,
Val. Max. 6, 9, ext. 1:tecum habita,
i. e. retire within thyself, examine thyself, Pers. 4, 52. -
16 habito
hăbĭto, āvi, ātum, 1 ( gen. plur. of the part. pres. habitantum, Ov. M. 14, 90), v. freq. a. and n. [habeo].I.In gen., to have frequently, to be wont to have (anteclass. and very rare): epicrocum, Varr. ap. Non. 318, 25:II.comas,
id. ib. 27.—In partic., to have possession of, to inhabit a place; and more freq. neut., to dwell, abide, reside, live anywhere (the class. signif. of the word; cf.: colo, incolo, commoror).A.Lit.1.Act.:2.centum urbes habitant magnas,
Verg. A. 3, 106:silvas,
id. E. 6, 2:hoc nemus, hunc collem (deus),
id. A. 8, 352:humiles casas,
id. E. 2, 29:terras,
Ov. H. 1, 66; id. M. 1, 195:pruinas,
Val. Fl. 2, 177:locum,
Tac. Agr. 11; cf. Liv. 5, 51, 3. — Pass.:colitur ea pars (urbis) et habitatur frequentissime,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 119; cf. Quint. 1, 4, 28:arx procul iis, quae habitabantur,
Liv. 24, 3, 2:applicata colli habitatur colonia Corinthus,
Plin. 4, 4, 5, § 11; 5, 7, 7, § 42:Scythiae confinis est regio habitaturque pluribus vicis,
Curt. 8, 2, 14:nobis habitabitur orbis Ultimus,
Ov. Tr. 1, 1, 127:tellus Bistoniis habitata viris,
id. M. 13, 430; cf.:nec patria est habitata tibi,
id. Tr. 5, 3, 21; Sil. 2, 654:raris habitata mapalia tectis,
Verg. G. 3, 340; cf.:(agellus) habitatus quinque focis,
Hor. Ep. 1, 14, 2:campi olim uberes magnisque urbibus habitati,
Tac. H. 5, 7:quae sit tellus habitanda (sibi), requirit,
Ov. M. 3, 9; cf.:cesserunt nitidis habitandae piscibus undae,
id. ib. 1, 74:habitandaque fana Apris reliquit et rapacibus lupis,
Hor. Epod. 16, 19:proavis habitatas linquere silvas,
Juv. 15, 152.—Neutr.:B.in illisce habitat aedibus Amphitruo,
Plaut. Am. prol. 97; cf.:cujus hic in aediculis habitat decem, ut opinor, milibus,
Cic. Cael. 7, 17:in gurgustio,
id. N. D. 1, 9, 22:in via,
on the high-road, id. Phil. 2, 41, 106:in Sicilia,
id. Verr. 2, 3, 41, § 95:in arboribus (aves),
Plin. 18, 35, 87, § 363:Lilybaei,
Cic. Verr. 2, 4, 18, § 38:lucis opacis,
Verg. A. 6, 673:vallibus imis,
id. ib. 3, 110:casa straminea,
Prop. 2, 16 (3, 8), 20; cf.:sub terra habitare,
Cic. N. D. 2, 37, 95:apud aliquem,
id. Ac. 2, 26, 115; cf. id. Brut. 90, 309; id. Cael. 21, 51; id. Clu. 12, 33; id. Verr. 2, 2, 34, § 83:cum aliquo,
id. ib. 2, 1, 25, §64: cum illa apud te,
Ter. Phorm. 5, 7, 41.— Absol.:triginta milibus dixistis eum habitare,
Cic. Cael. 7, 17; cf.:nunc si quis tanti (i. e. sex milibus) habitet,
Vell. 2, 10, 1:bene,
to have a good habitation, Nep. Att. 13; so,dum sic ergo habitat Cetronius,
so splendidly, Juv. 14, 92:avecta est peregre hinc habitatum,
Plaut. Cist. 2, 3, 37; cf.:is habitatum huc commigravit,
id. Trin. 4, 3, 77; and:rus habitatum abii,
Ter. Hec. 2, 1, 27:commorandi natura deversorium nobis, non habitandi locum dedit,
Cic. de Sen. 23, 84:habitandi causa,
Caes. B. C. 3, 112, 8.—Part. as subst.: hăbĭtantes, ium, the inhabitants: numquam tecta subeamus: super habitantes aliquando procumbunt, Quint. 2, 16, 6; Ov. M. 14, 90:oppidum valetudine habitantium infame,
Mel. 1, 16, 1:ad occasum,
Plin. 2, 70, 82, § 180.— Pass. impers.:vides, habitari in terra raris et angustis in locis, et in ipsis quasi maculis, ubi habitatur, vastas solitudines interjectas,
Cic. Rep. 6, 19:habitari ait Xenophanes in luna,
that the moon is inhabited, id. Ac. 2, 39, 123:vicorum, quibus frequenter habitabatur,
Liv. 2, 62, 4.—Transf., to stay, remain, dwell, or keep in any place; to keep to, dwell upon a thing (a favorite expression with Cicero):cum iis, qui in foro habitarunt, de dignitate contendas?
Cic. Mur. 9, 21; cf.:habitare in Rostris,
id. Brut. 89, 305:in subselliis,
id. de Or. 1, 62, 264; cf.also: in oculis,
to be always in public, id. Planc. 27, 66:illi qui hoc solum colendum ducebant, habitarunt in hac una ratione tractanda,
id. de Or. 2, 38, 160:in bonis haerebit et habitabit suis,
to dwell upon, id. Or. 15, 49; cf. id. de Or. 2, 72, 292:qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
id. Fin. 2, 28, 92:cum his habitare pernoctareque curis (i. e. studiis)!
id. Tusc. 5, 24, 69:quorum in vultu habitant oculi mei,
id. Phil. 12, 1, 2:animus habitat in oculis,
Plin. 11, 37, 54, § 145; cf.:mens ibi (in corde) habitat,
id. 11, 37, 69, § 182:qui tibi (Amori) jucundumst, siccis habitare medullis,
Prop. 2, 11 (3, 3), 17:peregrinatus est hujus animus in nequitia, non habitavit,
Val. Max. 6, 9, ext. 1:tecum habita,
i. e. retire within thyself, examine thyself, Pers. 4, 52.
См. также в других словарях:
Yucca confinis — mit außergewöhnlichen Früchten in Arizona Systematik Monokotyledonen Ordnung … Deutsch Wikipedia
Croton confinis — Croton confinis … Wikipédia en Français
Eriosyce confinis — Systematik Ordnung: Nelkenartige (Caryophyllales) Familie: Kakteengewächse (Cactaceae) Unterfamilie: Cactoideae Tribus … Deutsch Wikipedia
Haliplus confinis — Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Käfer … Deutsch Wikipedia
Nolana confinis — Systematik Asteriden Euasteriden I Ordnung: Nachtschattenartige (Solanales) Familie: Nachtschattengewächse (Solanaceae) … Deutsch Wikipedia
Croton confinis — Croton confinis … Wikipédia en Français
Dimocarpus confinis — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked): Angiosperms (unranked): Eudicots … Wikipedia
Nomada confinis — Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Hautflügler (Hymenoptera) Überfamilie: Apoidea Familie … Deutsch Wikipedia
Haliplus confinis — Haliplus confinis … Википедия
Herthania confinis — Herthania confinis Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Mordellistena confinis — Mordellistena confinis Clasificación científica Reino … Wikipedia Español